Παρασκευή, Ιουλίου 28, 2006

Σιχαμένη παλιόπορτα

Πέρασε η μέρα και την φάτσα σου δεν θέλω να την δω ποτέ ξανά.
Ούτε πρωί, ούτε μεσημέρι, ούτε βράδυ.
Και εκείνη η σιχαμένη η πόρτα σου που τρίζει δεν θα με ξαναδεί.
Θα έρθω ένα βράδυ κρυφά και θα την ξεριζώσω.
Θα πω στους γείτονες τα χειρότερα για σένα.
Θα κρεμάσω από το μπαλκόνι σου το πιο γελοίο σου ..πουκάμισο.
Θα σβήσω (πριν φύγω) από το κινητό σου όλους σου τους αριθμούς.

Δεν θα ξαναπαίξω τάβλι και θα σταματήσω να αναρωτιέμαι αν μου πάει το κόκκινο.
Καιρός ήτανε…

Θα πάρω και έναν σκύλο και θα του κάνω όλα τα εμβόλια.
Τίποτα δεν με σταματάει

Ούτε εσύ ούτε εγώ

Καταραμένη ταύτιση του πάνω με το κάτω
Νόμιζα ότι ήσουνα εσύ
Ξεγελάστηκα

Τέρμα τα πάνω κάτω
Μόνο κύκλους
Καλά έλεγα

2 Comments:

At 1:21 μ.μ., Blogger cindaki said...

Λύσσα!

Εγώ θα άλλαζα και το αλάτι με τη ζάχαρη, θα άλλαζα κλειδαριές στην πόρτα, κ.τ.λ. κ.τ.λ.!!!

 
At 3:46 μ.μ., Blogger mamba ...black mamba said...

Η κατάσταση σου είναι προχωρημένη.
Εγώ απ' ότι κατάλαβες έχω ήπιες διαθέσεις.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home